Γράφει η Αγγελική Μ. Κουρμπέλη.
Ο William Walker Atkinson έχει πει ότι «όπου το μυαλό είναι στατική ενέργεια, η σκέψη είναι δυναμική ενέργεια – δύο φάσεις του ίδιου πράγματος», ενώ ο Charles Haanel τόνισε ότι « η δύναμη της σκέψης είναι η δονητική δύναμη που διαμορφώνεται με τη μετατροπή του στατικού μυαλού σε δυναμικό μυαλό ».
Επομένως γίνεται αντιληπτό πόσο ζωντανές είναι οι σκέψεις μας και οι λέξεις που χρησιμοποιούμε για να τις συνθέσουμε . Κάθε φορά που κάνουμε μια συγκεκριμένη σκέψη, εκπέμπουμε μια πολύ συγκεκριμένη, αντίστοιχη συχνότητα ή ενεργειακή δόνηση.
Υπολογίζεται ότι το μέσος άνθρωπος κάνει περίπου 12.000 έως και 70.000 σκέψεις ημερησίως. Επομένως, αν θέλουμε να δουλέψουμε στην αύξηση των θετικών σκέψεων που κάνουμε κάθε μέρα, ο στόχος δεν θα πρέπει να είναι ο έλεγχος της κάθε σκέψης , διότι αυτό πολύ απλά θα μας οδηγήσει σε εμμονές, αλλά ο έλεγχος των κυρίαρχων σκέψεων και πεποιθήσεων, που χρειάζεται να μπουν σε μια κατάσταση υποσυνείδητου ελέγχου, καθώς αυτές είναι που καθορίζουν κατά μεγάλο ποσοστό τη νοητική μας νοοτροπία. Καθώς γίνεται αυτό, οι τυχαίες σκέψεις μας συμπαρασύρονται και αυτές και γίνονται θετικότερες και αυθόρμητα περισσότερο δημιουργικές.
Ανεξάρτητα από το αν το συνειδητοποιούμε ή όχι, εμείς είμαστε οι Δημιουργοί της πραγματικότητάς μας μέσω της δύναμής της σκέψης μας. Γι αυτό και κάθε επίδραση από το εξωτερικό μας περιβάλλον, έχει την αρχική αιτία γέννησής της μέσα μας. Οι σκέψεις μας δημιουργούν την πραγματικότητά μας ανεξαιρέτως , επομένως αν ενσωματώσουμε αυτή την αλήθεια στον ψυχισμό μας, θα δούμε τη ζωή μας να μεταμορφώνεται με θαυμαστό τρόπο.
Οτιδήποτε λέω ή σκέφτομαι , αποτελεί μια δήλωση . Κάθε φορά επομένως που σκέφτομαι ή λέω κάτι για τον εαυτό μου ή κάποιον άλλο είναι μια δήλωση . Οι δηλώσεις είναι ένα πολύ χρήσιμο υποστηριχτικό εργαλείο για να προχωρήσουμε σε αλλαγές που επιθυμούμε στη ζωή μας . Η δομή και οι λέξεις που χρησιμοποιούνται στις δηλώσεις δεν είναι τυχαίες, αλλά είναι επιλεγμένες προσεκτικά , ώστε να συντελέσουν στην επίτευξη των επιδιώξεών μας. Μπορούμε να αντιμετωπίσουμε την κάθε δήλωση σαν μια δυνατή ανακοίνωση προς τον εαυτό μας ότι αυτό που επιθυμούμε είναι ήδη γεγονός, και έτσι μπαίνουμε σε μία, νοητική και συναισθηματική κατάσταση, που είναι σε απόλυτη συμφωνία με αυτό που επιθυμούμε να μας συμβεί . Η σκέψη ακολουθεί πιστά το συναίσθημα που αυτή εκπέμπει και τα δυο μαζί προκαλούν μια ολοκληρωμένη ζωντανή εικόνα που το υποσυνείδητο θα σπεύσει αμέσως μόλις την συλλάβει, να την υλοποιήσει και να την φέρει στον εξωτερικό μας κόσμο.
Στη συγκεκριμένη αυτή κατάσταση, είμαστε σε θέση να προσελκύσουμε και να υλοποιήσουμε τις επιθυμίες μας.
Η συνεχής εξάσκηση στις θετικές δηλώσεις, μας βοηθά επίσης να συνειδητοποιήσουμε τον τρόπο που μέχρι σήμερα σκεφτόμασταν και αισθανόμασταν για κάποιες καταστάσεις, αλλά και τον τρόπο που το εκφράζαμε. Επιλέγοντας νέες λέξεις, νέες δομές σκέψεων και εκφράσεων, δημιουργούμε νέα συναισθήματα που μπορούν να αλλάξουν την ενέργειά μας απέναντι στην στάση και τη νοοτροπία που έχουμε για την ζωή.
Και επειδή το μυαλό μας δυστυχώς είναι περισσότερο εκπαιδευμένο στο να κάνει αρνητικές σκέψεις σε πρώτη φάση τουλάχιστον και μάλιστα με αβίαστο τρόπο, χρειάζεται να δουλέψουμε με πίστη και αφοσίωση, ώστε να το μετεκπαιδεύσουμε ώστε να παράγει θετικές σκέψεις που θα επηρεάσουν την πραγματικότητά που ζούμε. Μοιάζει σχεδόν με την επιμέλεια που χρειάζεται να επιδείξουμε όταν εκπαιδευόμαστε σε μια νέα δραστηριότητα, όπως ένα καινούργιο χόμπι .
Καθώς οι πληθώρα αρνητικών σκέψεων, οδηγεί σε δυσάρεστα συναισθήματα, αποδυναμωμένη πράξη και αδύναμα αποτελέσματα, επιβάλλεται να ενισχύσουμε την αυτεπίγνωσή μας, ώστε να δίνουμε προσοχή στις σκέψεις μας, και να είμαστε σε θέση να αντικαθιστούμε σε σύντομο χρόνο μια αρνητική με μια θετική σκέψη.
Κάθε κουβέντα που λέμε είναι μία δήλωση που δείχνει την στάση μας απέναντι στον εαυτό μας και εν τέλει απέναντι στην ίδια τη ζωή. Οι επαναλαμβανόμενες ίδιες αρνητικές σκέψεις, είναι σαν να εμποτίζουν σταδιακά την ύπαρξή μας με πεποιθήσεις που ριζώνουν και υποδουλώνουν όλη μας την πραγματικότητα και έτσι το μόνο που προσελκύουμε και ανακυκλώνουμε είναι τις καταστάσεις που δεν μας κάνουν ευτυχισμένους.
Για παράδειγμα, κάθε φορά που θυμώνουμε, είναι σαν να δηλώνουμε ασυναίσθητα στον εαυτό μας, ότι επιθυμούμε περισσότερο θυμό στη ζωή μας. Κάθε φορά που νιώθουμε αδύναμοι ή ανασφαλείς, ανακοινώνουμε στον εαυτό μας ότι προσκαλούμε κι άλλη αδυναμία και ανασφάλεια γύρω μας. Και τότε ο πιστός εαυτός, μας οδηγεί σε καταστάσεις ή πρόσωπα που μπορούν να μας προσφέρουν αυτό το συναίσθημα, ενώ αντίθετα αυτό που πραγματικά επιθυμούμε είναι ν’ απαλλαγούμε από αυτό που αισθανόμαστε.
Χρειάζεται επομένως να χτίσουμε ένα νέο οικοδόμημα σκέψης και λόγου το οποίο να στηρίζεται σε νέα θετικά πρότυπα. Στην ουσία είναι σαν να αναλαμβάνουμε οι ίδιοι την ευθύνη του εαυτού μας για τις αλλαγές που επιζητάμε να συμβούν. Γι αυτό ορισμένοι άνθρωποι αμφισβητούν ή εγκαταλείπουν την προσπάθεια επαναπροσδιορισμού των σκέψεών τους, διότι δεν αποδέχονται πως είναι κυρίαρχοι της ζωής τους, ώστε να τολμήσουν άφοβα να αφεθούν σ’ ένα καταρράκτη θετικών και ευχάριστων σκέψεων για τα όνειρα και τις φιλοδοξίες τους. Πάντα είναι πιο προσιτό και εύκολο το « τις πταίει» από το «εγώ είμαι υπεύθυνος και κυρίαρχος του παιχνιδιού»
Είναι σημαντικό όταν χρησιμοποιούμε τις θετικές δηλώσεις για να βελτιώσουμε τη ζωή μας, να προσέξουμε να υπάρχει συμφωνία και αρμονία μεταξύ αυτών που επιθυμούμε και αυτών που σκεπτόμαστε και πράττουμε. Επίσης αν κάνουμε μια θετική δήλωση και αμέσως μετά κάνουμε μια αρνητική σκέψη γι αυτήν, προερχόμενη από την ήδη διαμορφωμένη πραγματικότητά μας , αυτόματα η δύναμη της θετικής ανακοίνωσης που κάναμε στον εαυτό μας ακυρώνεται.
Για παράδειγμα, κάποιος είναι σε πρόγραμμα διατροφής και χρησιμοποιεί και θετικές δηλώσεις ενισχυτικά, αν κάνοντας τη δήλωση «Το σώμα μου είναι ο ναός της ψυχής μου, το φροντίζω και το αγαπώ», ακολουθεί η σκέψη «αυτή την εβδομάδα έπρεπε να έχω χάσει 1 κιλό αντί για 500gr », η παραπάνω δήλωση μόλις έχει ακυρωθεί . Γιατί με τη σκέψη αυτή, που μπορεί να είναι γεγονός, ακυρώνει τη δυνατότητα που έχει ο ίδιος να φροντίσει το σώμα του με επιτυχία και αποπνέει θα λέγαμε έτσι , δυσπιστία απέναντι στον ίδιο του τον εαυτό επειδή δεν κατάφερε να χάσει το 1 κιλό, επομένως δεν μπορεί να τα καταφέρει, επομένως το σώμα του δεν είναι για εκείνον ο ναός της ψυχής του και δεν το φροντίζει ούτε το αγαπά…
Ένας τρόπος να λειτουργήσουν οι δηλώσεις γρήγορα και σταθερά, είναι να προετοιμάσουμε το έδαφος ώστε να καρποφορήσουν αυτές όπως οι σπόροι. Εν προκειμένω το έδαφος είναι οι σκέψεις που κάνουμε αδιάκοπα. Όσο πιο συχνά επιλέγουμε να κάνουμε σκέψεις που μας κάνουν να νιώθουμε καλά και μας συντονίζουν με θετικά συναισθήματα, τόσο πιο γρήγορα θα λειτουργήσουν στη ζωή μας οι δηλώσεις.
Αμέσως μόλις αποφασίσουμε ότι θέλουμε να σκεφτόμαστε με τρόπο ευχάριστο, δημιουργικό και ενδυναμωτικό, τότε το μυαλό μας θα παραμείνει με επιμονή στη νέα μας απόφαση και ολοένα και περισσότερο θα αναζητά τρόπους ανατροφοδότησης της νέας αυτής κατάστασης που του θέσαμε σε λειτουργία .
Οι δηλώσεις δημιουργούν ένα σημείο εστίασης, αλλαγής του τρόπου σκέψης μας και χρειάζονται μόνο 17 δευτερόλεπτα για να αλλάξει το σημείο εστίασης και η σκέψη από αρνητική να γίνει θετική. Οι θετικές δηλώσεις, μας παρασύρουν μακριά, πέρα από την πραγματικότητα που βιώνουμε στο εδώ και το τώρα και προχωρούν στη οικοδόμηση του μέλλοντος μέσα από τις λέξεις που χρησιμοποιούμε στο σήμερα. Επιλέγοντας να δηλώνουμε «είμαι γεμάτος αφθονία», ενώ στην πραγματικότητα έχουμε πολύ λίγα χρήματα στην τράπεζα εκείνη την στιγμή, αυτό που κάνουμε είναι να φυτεύουμε τους σπόρους της μελλοντικής μας ευημερίας. Η επαναλαμβανόμενη χρήση της δήλωσης αυτής δίνει περισσότερη ενέργεια στους σπόρους αυτούς .
Ο λόγος που χρησιμοποιούμε τις δηλώσεις σε ενεστώτα χρόνο και όχι σε μέλλοντα είναι για να μείνουν οι σκέψεις στο παρόν και να δημιουργήσουν το μέλλον. Ενώ αν λέμε «θα έχω» ή «θα είμαι», τότε οι σκέψεις μας μένουν στο μέλλον και δημιουργούν παράθυρο αναμονής στις επιδιώξεις μας να λάβουν χώρα κάποτε απροσδιόριστα στο μέλλον .
Όταν αλλάζουμε τον τρόπο που σκεπτόμαστε, αυτόματα επηρεάζεται όλο το σύστημα στο οποίο ανήκουμε. Και επειδή δεν είναι δυνατόν ξαφνικά να πάψουμε να κάνουμε αρνητικές σκέψεις , ένας πολύ καλός τρόπος αντιμετώπισής τους, που συμβάλλει και στην συνεχή εκπαίδευση του μυαλού μας, είναι να τις αντικαθιστούμε, αφού πρώτα τις ακυρώσουμε με μια θετική.
Για παράδειγμα, κάνουμε τη σκέψη « είμαι ανεπαρκής», επιστρέφουμε αμέσως στον εαυτό μας για να του δηλώσουμε «ακυρώνω και διαγράφω τη σκέψη πως είμαι ανεπαρκής , γιατί αυτός είναι ο τρόπος που σκεφτόμουν παλιά», και συμπληρώνουμε τη αντίστοιχη θετική δήλωση για μας, ακόμα και αν αυτό που δηλώνουμε, αισθανόμαστε πως είναι ένας ευσεβής πόθος , π.χ «είμαι αρκετός για να αντιμετωπίσω και να διαχειριστώ οτιδήποτε απρόοπτο μου συμβεί».
Εναλλακτικά μπορούμε απλά στον αντίποδα της αρνητικής σκέψης να δηλώσουμε το ακριβώς αντίθετό της , π.χ «είμαι φτωχός», με το «είμαι πλούσιος» , επαναλαμβάνοντας την αρκετές φορές μέχρι να αρχίσουμε να αισθανόμαστε άνετα με την αντίθεση αυτή και να μας γίνει οικεία όσο και η αρνητική πραγματικότητα της σκέψης που λέει «είμαι φτωχός».
Συμπερασματικά, αξίζει να τονίσουμε ότι η χρήση των θετικών δηλώσεων δεν έχει σκοπό να μας παρασύρει σε ένα φαντασιακό κόσμο, μιας ουτοπικής πραγματικότητας, αλλά να μας αποδείξει πως είμαστε ικανοί να επανα-προγραμματίσουμε τη σκέψη και τη δομή του λόγου μας, ώστε να μειωθεί σταδιακά η ανατροφοδότηση που κάνουμε, έστω και άθελά μας κάποιες φορές, στο μυαλό μας με χαμηλά δονούμενες σκέψεις, όπως οι αρνητικές ,που σαν επακόλουθο έχουν την πρόκληση αρνητικών συμβάντων στη ζωή μας και να αυξηθεί η παραγωγή θετικών και παραγωγικών σκέψεων που α μη τι άλλο ενισχύουν την αυτοπεποίθηση μας, οχυρώνουν τον ψυχισμό μας και μας κάνουν λειτουργικούς και επιτυχημένους σε όποιο τομέα επιλέξουμε να εμφανίσουμε νέα εποικοδομητική δράση.